به نام خدا
میخواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که:
پدر تنها قهرمان بود.....
عشق تنها در اغوش مادر خلاصه میشد.....
بالاترین نقطه زمین شانه های پدر بود....
بدترین دشمنانم خواهران وبرادرانم بودند......
تنها دردم زانوهای زخمی ام بودند.....
تنها چیزی که میشکست اسباب بازی هایم بود.....
ومعنای خداحافظی تا فردا بود.........
به امید روزی که صدای (انالمهدی)را از سرزمین حجاز بشنویم.
نظرات شما عزیزان: